Quo modo autem philosophus loquitur?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem. Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere. Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. Confecta res esset. An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit?

Quos ille, di inmortales, cum omnes artus ardere viderentur, cruciatus perferebat! nec tamen miser esse, quia summum id malum non erat, tantum modo laboriosus videbatur;
Quorum omnium quae sint notitiae, quae quidem significentur
rerum vocabulis, quaeque cuiusque vis et natura sit mox
videbimus.

Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est;
Poterat autem inpune;
Bork
Bork
Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare.
Bork
Atque etiam valítudinem, vires, vacuitatem doloris non propter utilitatem solum, sed etiam ipsas propter se expetemus.
Ita credo.
Quare hoc videndum est, possitne nobis hoc ratio philosophorum dare.

Duo Reges: constructio interrete. Qui est in parvis malis. Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris? Cur post Tarentum ad Archytam?

  1. Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit.
  2. Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem?
  3. Nam ista vestra: Si gravis, brevis;
  4. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest.
  5. Ergo instituto veterum, quo etiam Stoici utuntur, hinc capiamus exordium.
  6. Nec vero hoc oratione solum, sed multo magis vita et factis et moribus comprobavit.

De vacuitate doloris eadem sententia erit.

Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint. Haec mihi videtur delicatior, ut ita dicam, molliorque ratio, quam virtutis vis gravitasque postulat. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret.